[SongFic] เพื่อนใจน้อย Heartrocker x GraymanXIII(?)

ข้อมูลเบื้องต้น

ที่มา : 

[DojinMV-เอกเบส]เพื่อนใจน้อย-Waii by Bombam

https://www.facebook.com/photo.php?v=599670530056475

http://www.youtube.com/watch?v=SdspQlfIGwY







 

ปล.ขโมยภาพจากเพจพี่เววี่ที่รัก(？)คร้าบบ https://www.facebook.com/Raveeoftitans?fref=ts

ปลII. เป็นMV ที่เจอมานานแล้ว..แต่เพิ่งว่างเขียนฟิค อุฮิ ><

เนื้อเรื่อง

     จ้อกแจ้ก จ้อกแจ้ก

    เสียงพูดคุยกนดังขึ้นทันทีที่เสียงออดบอกเวลาเลิกเรียนดังขึ้น ธรรมชาติของนักเรียนล่ะนะ..

ร่างบางผมสีชมพูเดินไปหาเพื่อนสนิทช้าๆ

"ไม่อยากเข้าคาบต่อไปเลยแม่ง..อาจารย์ยิ่งหมายหัวกูอยู่.." 

"ก็ใครบอกให้มึงหลับล่ะวะครับ" ผมว่ายิ้มๆ

ฟิ้ว~...

  หือ..ทำไมเงียบไปวะ?  ผมมองตามสายตาเพื่อนรักไปก็พบกับร่างคุ้นตา.. เรือนผมสีชมพูยาว ร่างบางสูงโปร่ง..‘เรวี่’

  "เออเบส..กูว่า  กูชอบวี่ว่ะ.."  อึก..

  "เดี๋ยวกูช่วยมึงเอง.."  ผมว่ายิ้มๆ

~ชอบก็บอกกับเขา มาบอกกับฉันไปเพื่ออะไร

ไม่ต้องเหนื่อยหรอกนะ ก็ไม่ใช่ภาระต้องอธิบาย~

  "เฮ้!! เววี่~!" ผมเรียกเสียงดังจนเจ้าของชื่อหนมาพลางดันหลังเพื่อนสนิทออกไป

  "เฮ้ย..มึงจะเรียกเค้าทำไมว้าา "

  "ก็มึงชอบวี่ไม่ใช่อ่อ..ก็เข้าไปคุยเลยดิ สู้ๆ" ผมยิ้มให้เพื่อนพลางชูสองนิ้วให้

    ...สองคนนั้นยืนคู่กันแล้ว...เหมาะสมกันดีเนอะ.. 

  "เฮ้ยเอก! งั้นกูไปเรียนก่อนนะ"

  "เออ..แล้วเจอกัน~"

~แค่เพื่อนใจน้อยน่ะ แอบน้อยใจ

ปล่อยเอาไว้ไม่ต้องเป็นห่วง~

     ซ่าๆ..

   ฝนห่าใหญ่ตกลงมา..และวันนี้ เอกก็ไม่เข้าเรียน..ยังไงอาจารย์ก็ไม่เข้าล่ะนะ  เฮ้ออ~

ผมฟุบหน้าลงกับโต๊ะอย่างเหนื่อยๆปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมาเงียบๆ.. ถ้าเอกคบกับเรวี่ ผมจะเป็นยังไงนะ?

~เป็นอารมณ์อะไรที่โดนเธอคงไม่เข้าใจ

เป็นบางมุมที่ฉันไม่อยากให้รู้ซักเท่าไหร่~

  "เบส..เป็นอะไรรึเปล่าวะ?" หือ..เอกมาแล้วเหรอ..

  "เปล่าๆ กูแค่ง่วงน่ะ เออ วันนี้อาจาย์ไม่อยู่ให้เรียนเองนะเว้ย.." ผมเงยหน้าขึ้นยิ้มให้แห้งๆ  แล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านบังหน้าก่อนที่มันจะเห็นคราบน้ำตา

     อะ นั่น..เอกกับเรวี่ยังไม่กลับหรอกเหรอ..ไม่มีร่มสินะ?

  "เอก ยังไม่กลับเหรอ.. เอาร่มป่ะ?" ผมยื่นร่มที่ติดกระเป๋ามาให้มัน

  "หือ?..แล้วมึงล่ะ?"

  "พอดีกูมีสองอัน  มันติดกระเป๋ามา" 

  "อ่า โอเค งั้นขอบคุณมาก..มึงก็กลับบ้านดีๆนะเว้ย" เอกว่าแล้ววิ่งกางร่มไปออกไปพร้อมเรวี่

..เอาล่ะ~ กลับได้แล้วเบส..หน้าที่คิวปิดมึงจบแล้ว.. 

~ฉันไม่ดีอย่างเค้าก็เลยต้องเหงาก็ต้องเข้าใจ

นะเธออย่ามาย้ำ เธออย่ามาถามให้ตอบอะไร~

ไข้ขึ้น....ไม่น่าเดินตากฝนเลยเรา ปวดหัวชะมัด

ก๊อกๆ..

        ใครมาอีกวะ.....ไอ้เอก..

  "เบส ทำไมมึงไม่ไปเรียน!...อะ มึงเป็นไข้เหรอ เป็นอะไรมากมั้ย? กินยายัง..ตัวมึงร้อนมากเลยนะ.." เอกพูดรัวๆยิ่งกว่าตอนมันแคสต์เกม พลางเอามืออังหน้าผากผมไปด้วยเพื่อวัดไข้..

..มึงอย่าทำแบบนี้เลย..ผมดันมันออกแล้วโบกมือไปมาเชิงไม่เป็นไร

  "เออ..กูไม่เป็นไรหรอกน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไปเรียนได้" 

  "..."

  "ว่าแต่มึงทำไมไม่ไปเรียน..  เรวี่รอมึงอยู่นะ ไปโรงเรียนเถอะ"

  "..แต่ว่า  มึง.."

  "น่าๆ..เดี๋ยวสายนะ" ผมว่ายิ้มๆพลางดันหลัง‘เพื่อน’ออกจากห้อง

ปัง..

~แค่เพื่อนใจน้อยน่ะ แอบน้อยใจ

ปล่อยเอาไว้ไม่ต้องเป็นห่วง

แค่แรงโน้มถ่วงที่ทำให้มีน้ำตา~

...กึด.....มือเรียวขาวกำแน่น 

‘...ไปแล้วสินะ  เอก...’

    "ฮึก.."  เสึยงสะอื้นดังขึ้นเบาๆ ระหว่างที่ร่างบางค่อยๆทรุดตัวลงนั่งพิงประตูอย่างเหนื่อยอ่อน น้ำจากดวงตาสีอ่อนไหลออกมาไม่หยุด...

‘เอกกับเรวี่คงไปกันได้ดีสินะ...เราควรยินดีกับพวกนั้นสินะ..มานั่งเศร้าทำไมกัน..’ ผมคิดพลางปาดน้ำตาออกจากหน้าลวกๆก่อนจะลุกขึ้นไปนอนต่อ

    ..พอปิดตา ภาพทุกอย่างที่เกียวกับเอก ไม่ว่าจะตอนสอบ ตอนแคสต์เกมด้วยกัน ตอนที่เอกลากมาดูเกมส์ผีที่ผมกลัว ตอนที่เอกกวนตีนเรื่องหมาป่าทังที่วันนั้นผมเหนื่อยแทบตาย หรือแม้กระทั่งตอนที่เอกได้เจอกับเรวี่...

นี่สินะสิ่งที่‘เพื่อน’อย่างผมควรทำ..

~แค่เพื่อนใจน้อยน่ะ แอบน้อยใจ~

   วันต่อมา..
 ผมมาโรงเรียนได้ปกติ 

ส่วนเอกก็ไปรับเรวี่มาเรียนพร้อมกัน..

"เบสสส " เสียงคุ้นหูดังขึ้นจากด้านล่าง พร้อมร่างสูงเรื่อนผมสีน้ำตาลเข้มที่โบกมือขึ้นมาให้

~แค่เพื่อนใจน้อยน่ะ แอบรักเธอ

ถ้าไม่รู้ก็ไม่เคยว่า 

ขอเพียงแค่อย่า ทำหน้ารำคาญฉันเลย~

..ผมโบกมือให้เอกที่โบกมือขึ้นมาให้

ก่อนที่ทั้งสองคนจะเดินจบมือกันเดินเข้าอาคาร..

     ...จับมือ...งั้นเหรอ  

ผมมองมือตัวเองแล้วภาพตอนเอกที่มักจะเดินกอดคอผมมาเรียนทุกวันก็ผุดขึ้นมาในความคิด..

ตอนนี้..เป็นมือของคนนั้นสินะที่มึงจะจับตลอดไป..มือของคนที่มึง‘รัก’ 

    ....พอเถอะเบส... ผมบอกตัวเอง

-END-